11 en 12 juli !!

Update van 11 en 12 juli:

11 juli.. de grote dag.. de dag der dagen.. het einde van de wereld was nabij maar toch ook weer niet. Kortom: De finale van het WK.
Er gebeurde nog meer deze dag, namelijk dat wij van hostel gingen verkassen. Na een emotioneel afscheid van de Cairngorms en het hostel (in de bus nog termen als: nou kunnen we dit voorlopig alleen nog maar zien via google streetview.. ) waren we dan eindelijk onderweg naar het langverwachte Glen Nevis.
In Aviemore staptte de man wie sprak over mijn ondergoed dat ie het zo mooi vond en kersen gaf ook uit de bus en begon een praatje.. Nouja beleefdheidshalve praat je mee maar ojee, wat een nare man.. := Gelukkig ging ie na 5 minuten weg en konden we ons verder voorbereiden op vandaag.
Even snel met mijn mamsie gebeld over hoe de sfeer in Nederland is met het oog op de finale en hoe het met de hamstertjes gaat.. Wat ik al vermoedde, is er een van mijn hamstertjes overleden, arme schattepetat..

Een hele dag durende busreis met de nodige overstaptijd maakte ons het leven wat zuur, maargoed, het houdt je weer lekker bezig en afgeleid van de grote wedstrijd die komen ging. Eindelijk na een misselijkmakende busreis naar Fort William die twee uur duurde en echt gruwelijk was (maar wel mooie uitzichtjes <3 ) waren we dan in FW, waar we nog een kleine twee uur konden wachten op onze bus richting het hostel (waar we later achterkwamen dat een taxi, die daar in overvloed stonden, ons al voor 6 pound naar het hostel konden brengen.. dat scheelde 2 pound met de bus.. hm..)

We waren compleet in oranje gekleed al en kregen wat lacherige gelukswensen van mensen, en van twee kleine jochies met een spanjeshirt aan wensten ons ook ‘good luck’.
Dat gingen we wel nodig hebben want de octopus had tenslotte spanje getipt als winnaar.
Oke, maar terug naar Fort William.

Daar hadden ze een hele fijne supermarkt waar ze eindelijk mijn kleine verslaving hadden: Strawberry cheesecake toetjes! Kostelijk!!! Een laagje aardbeiensiroop, een laagje crème en een laagje koekkruimels, en dat alles in een toetje! Jeeeej!

Eenmaal weer bij de bushalte kwam er een groep amerikanen aanlopen en we vreesden al dat zij ook naar het hostel moesten, en jawel hoor.
De begeleider kwam naar ons toe om te vragen of wij ook naar het hostel moesten en hoe en wat (zagen wij eruit alsof wij dat goed wisten? Blijkbaar..) en of wij ook voetbal gingen kijken en waar.
Nou JA natuurlijk gingen wij voetbal kijken en ze mochten best meekijken als we ook maar voor Nederland waren, en dat waren ze (afgezien van een zo’n arrogant stuk.. Oke we houden het netjes vandaag :D ) dus dat werd gezellig in de pub vanavond!

Na een kleine dramabusreis van 10 minuutjes waren we bij ons hostel..
Dat viel ietswat… tegen..
De buitenkant was al lelijk en oud en vervallen en *positief* .. oja de omgeving is wel mooi waar het instond.
De binnenkant was helaas niet veel beter. Ontzettend onvriendelijke staff (dat is afkicken in vergelijking met wat we hadden in de Cairngorms). Het begon er al mee dat ik een plastic tasje weggooide en iemand het er vervolgens weer uitviste omdat het gerecycled moest worden.. Hij was kapot.. dus weinig hergebruiken aan. Maargoed, ze moeten zich ergens druk over maken, nietwaar.
Toen onze kamer.. Een 18 persoons kamer, verdeeld over 2 units zegmaar, gevuld met die groep amerikanen.. Nikki kon in de ene unit nog slapen en ik op de andere.. Nou echt niet zegmaar.
Dus wij zwaar assertief als dat we zijn naar de balie en eens vragen hoe dat zat en of er geen andere kamers waren.
Gelukkig snapte dit grietje ons wel en kregen we toch nog een andere kamer (welke geen stopcontacten blijkt te hebben, dus dat is ook fijn :D …*positief* )

Hier snel wat eten bereiden, verse pasta, waar we in Nederland zo gek op zijn. Maar dit bleek toch niet de pasta te zijn waar we op hoopten en was eigenlijk gewoon niet te hachelen.
Ik had al eigenlijk geen eetlust van de voetbalstress dat de helft ook niet op is gegaan.
In de keuken kregen we wel leuk contact met een Nederlandse vrouw, die we over konden halen ook voetbal te komen kijken, en wat ook tijdens de voetbal super gezellig bleek te zijn met haar!
Oke terug naar de voetbal, we waren om half 7 al bij het cafe waar we gingen kijken, wat op nog geen 2 minuten lopen van het hostel was, erg fijn! Het was toen al wat druk daar en aangezien ik toch alleen nog maar kon stuiteren was het maar goed dat we niet langer in het hostel zijn gebleven.
Veeeeel Nederlanders in het cafe! :D Er werd ook direct aan ons gevraagd toen we binnen kwamen waarom we geen Bavariajurkjes hadden?! Maar gelukkig accepteerden ze ons vlaggetje ook en mochten we erin :P Het was ontzettend druk tegen de tijd dat de wedstrijd begon maar wel ontzettend gezellig!! Helaas weten we allemaal wat de afloop was.. *sip*
Dat verziekte onze avond al wel iets..

Wij al pratend en lichtelijk boos geïrriteerd scheldend zingend richting het hostel weer om daar naar bed te gaan en daar nog flink wat na te praten over die verschrikkelijke rotspanjaarden met hun schwalbes en de scheidsrechter die ook geen positief woord van ons kreeg, maar deze plannen werden verstoord door een kamergenoot die al belachelijk vroeg in bed lag.
Dan maar douchen en daar nog even uitrazen. Een douche knapt een mens van op normaal gesproken. Maar normaal kennen ze niet hier, dus de douches waren helemaal verschrikkelijk.
De douchekraan was stuk waardoor er een hoop water langsliep wat dus de waterdruk uit de douchekop niet ten goede kwam en na een korte tijd werd het water lauw.. gevolgd door koud water. *grmbl*

Stilletjes de kamer weer insluipen en dan maar toch proberen te slapen zonder nog even goed na te kunnen kletsen. Zonde maar helaas.
En nog meer helaas was dat onze nachtrust om 2.30 werd verstoord door een kamergenoot die haar bed stond af te halen en wegging. Gevolgd door nog meer helaas, dat het kind van die irritante vervelende dame die savonds al zo vroeg op bed lag, om half 7 op onze deur stond te kloppen en dat wij daar wel wakker van werden en zij niet, en dat Nikki dus maar de deur open deed, dat kind zei hoi en ging weer weg?!! En als klap op de vuurpijl ze om 7 uur dat kind bij ons op de kamer haalde en daar rustig haar zooi in ging staan pakken, bed afhalen, etc. en dit alles op een geluidsniveau wat je niet om 7 uur smorgens wilt! En dan dommel je NET weer in, en dan komt ze een half uur later nog even de laatste spullen halen! GLOEIENDE! *kwaaaaaadddd*
En dat is nog niet het ergste, maar ondertussen staat dat kind er de hele tijd bij en die staat dus te kijken hoe jij in je bed ligt te liggen…

Om 8 uur kwamen we (niet zo uitgerust als we hoopten) uit ons bedje, enigsinds deprie nog door het voorval van gisteren en besloten we maar om de Ben Nevis te gaan beklimmen.
Dat zou niet echt mee gaan vallen. We hebben hier voor de deur wel een pad omhoog maar dat is echt omhoog OMHOOG zegmaar, dus we konden via het visitors center ook geleidelijk aan omhoog lopen. Daar stonden al diverse borden met dat er mensen zijn doodgegaan tijdens het beklimmen en dat het gevaarlijk is, etc.. En na het zien van het weerbericht hebben we besloten om maar niet te gaan klimmen, dit is niet iets voor ons, wij zijn niks gewend en het is niet voor niets de hoogste berg van engeland/Schotland en er gaan niet voor niets mensen dood.. (we horen al de hele dag helicopters op en aanvliegen op de berg, dus dat zegt genoeg)

We zijn maar doorgelopen naar Fort William om daar even een krant te scoren waar wat instaat over de voetbal en nieuwe toetjes te halen.
Het bleek toch een iets wat langere reis te zijn als gedacht en het was zeker wel een uur lopen.. pfff :+ Dus op de terugweg ook maar gewoon de bus genomen.

Hier aangekomen bleek natuurlijk dat het hostel dicht was voor cleaning. Om wat tijd te doden zijn we toch maar het pad hier omhoog de berg een stuk opgelopen, wat een prachtig zicht! <3
Echt ontzettend gaaf om te zien! Maar wel heel heftig dus ook echt niet iets voor ons om te beklimmen! Maar het kleine stukje dat we hebben geklommen was echt goed te doen.

In de rivier voor ons hostel staat een tentje opgezet en die bewoners daarvan waren zich ook echt aan het wassen in de rivier.. en dat water is echt maximaal 8 graden! Kooouuuddd! Dat zag er redelijk apart uit.

Om 14.00 behoorden we het hostel weer in te mogen maar werden we eigenlijk een soort van tegengehouden door een medewerkster.
En dat het pas om kwart over 3 open zou gaan.. Ja hallo, daag! Wij gaan hier niet nog een uur in de regen zitten wachten en we willen gewoon naar onze kamer!
Maar ze waren nog aan het schoonmaken? Wij waren daar ietswat verbaast over omdat ze dan 5 uur en drie kwartier de tijd had om schoon te maken.. En dat schemerde door naar haar blijkbaar waarop ze ons vroeg of wij wel eens in een hostel hadden gewerkt en dat ze wel 92 bedden had! Ja en? Die hoef je toch niet allemaal op te maken of schoon te maken? Plus dat ze er maar 88 hebben ( :P )
Afin, de aanhouder wint en we mochten er toch in (aangezien er in de keuken ook staat dat je om 14.00 weer in het hostel zou mogen..)

Nu zitten we heerlijk even in de woonkamer te zitten en gaan straks misschien nog even een stukje lopen. Maar voor nu zijn we moe en gaan we lekker even koken zo.

Tot zo ver mijn 2,5 aviertjes lange verslag, het spijt me zeer dat het zo langdradig is, maar ach.. Het houdt jullie ook maar weer eventjes van de straat, want het regent toch ook in Nederland heb ik vernomen ( lekker puh!)

Liefs, Naath en Nikki